به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس ، در اوایل قرن ششم بود که وزیر سلطان سنجر سلجوقی، ضمن تعمیر روضه منوره، گنبدی بر فراز قبه اولیه احداث کرد. این همون گنبدیه که بالغ بر ۹۰۰ سال از بنای اون می گذره.
گنبد بارگاه نورانی علی بن موسی الرضا(ع) از نظر ساختمون و ارتفاع در آخر زیبایی و هنرمندی طراحی شده و دارای دو پوششه: پوشش اول؛ سقف حرم به حساب میاد که از زیر قابل مشاهده و دارای مقرنس آینه س و به اون «قُبّه» گفته می شه. پوشش دوم؛ خود گنبد طلاست و در حد فاصل این دو پوشش ۱۳ متر فضای خالی هست.
ارتفاع گنبد طلا از کف روضه منوره ۳۱ متر، محیط دور گنبد حدود ۴۲ متر و ارتفاع اون از اول طلاکاری تا نوک گنبد کمی بیشتر از ۱۶ متره.
نمای گنبد در اول، آجر زرد رنگ و بعد کاشی نفیس سنجری بود که در زمان شاه طهماسب صفوی طلاکاری شد.
پس از اون و در زمان شاه عباس (حدود سال های ۱۰۱۰ تا ۱۰۱۶ هجری) گنبد تذهیب کاری شد. البته این گنبد منور در سال ۱۰۸۶ هجری (به دلیل آسیب دیدگی در زلزله) و در سال ۱۲۹۱ شمسی (پس از جسارت روس ها و به توپ بستن حرم مطهر) تعمیر شده.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در سال ۱۳۵۸ خشت های طلای قدیمی گنبد که به دلیل کمی ضخامت و ساییدگی، بد نما شده بود، برچیده شد و با خشت هایی با ضخامت چهار برابر قبل به روش «الکترولیز» طلاکاری شد.
شست وشوی این گنبد معمولا سالی سه مرتبه بوسیله خادمان حرم از جمله «عمو اسدالله» انجام می شه.
تصاویر زیر مربوط به برف گذشته مشهد مقدسه که بوسیله مسعود نوذری عکاسی شده:
