بررسی سوالات فیزیک اتمی کنکور طبیعتاً منجر شد به فرضیه واحد و ساده کننده ، این نور نیز نوعی از ماکسول بود موج یا اختلال الکترومغناطیسی ، ایجاد شده توسط الکتریکی با فرکانس بسیار زیاد است نوسان ساز در ماده. در اواخر قرن نوزدهم ، ماهیت دقیق آن این نوسانگرهای زیر میکروسکوپی شارژ ناشناخته بودند (پلانک آنها را طنین انداز می نامد) ، اما فیزیک دانان تصور می کردند که به نوعی قادر به انتشار امواج نور هستند فرکانس آن برابر با فرکانس حرکت نوسان ساز بود. با این حال ، حتی در این زمان ، آشکار بود که این مدل از انتشار نور است از تأیید آزمایش مستقیم مستقیم ناتوان بود ، زیرا بالاترین فرکانسهای الکتریکی سپس قابل دستیابی حدود ۱۰۹ هرتز و نور مرئی بود معلوم است که دارای یک فرکانس یک میلیون برابر بیشتر است. اما هاینریش هرتز بهترین کار بعدی را انجام داد.
طبق مباحث فیزیک اتمی کنکور در یک سری آزمایش های درخشان و جامع او نشان داد که نظریه ماکسول صحیح است و نوسان دارد در حقیقت جریان الکتریکی امواج الکترومغناطیسی را که در اختیار همه قرار دارند ، تابش می کند مشخصه نور به جز طول موج همان نور. با استفاده از ساده نوسان ساز شکاف جرقه ای متشکل از دو خرد کوتاه است که در فلز کوچک خاتمه یافته اند کره هایی که با شکاف هوا در حدود نیم اینچ از هم جدا شده اند ، وی پالس ها را اعمال کرد ولتاژ بالا ، که باعث شد جرقه ای به شکاف پرش کند و یک فرکانس بالا تولید کند نوسان الکتریکی در حدود ۱۰۸ هرتز. این نوسان یا زنگ زدن ، رخ می دهد در حالی که شکاف هوا در حال انجام است ، و بار بیش از حد بالا می رود و بین کره ها تا زمان برقراری تعادل الکتریکی چهارم. با استفاده از آنتن حلقه ای ساده با فاصله کمی درخشش به عنوان گیرنده ، هرتز خیلی سریع موفق شد تابش را از نوسان ساز شکاف جرقه ای خود حتی در مسافت ها تشخیص دهد چند صد متر علاوه بر این ، او تشعشع شناسایی شده را پیدا کرد طول موج در حدود ۶۰ سانتی متر ، مربوط به فرکانس اسیلاتور از ۱۰۸ هرتز.