خبرآنلاین – شبهای سرد فرصت مناسبیه واسه جستجوی پدیده های جوی که در اثر شکل گیری بلورهای جور واجور یخ در ارتفاعات بالای جو بوجود میآیند؛ مخصوصا وقتی که ابرهای رقیق و مرتفع سیروس از مقابل ماه (یا خورشید) عبور کنن.
بیشتر مردم هاله ۲۲ درجه دور ماه رو دیده ان، حلقه ای سفیدرنگ به دور ماه که قطر اون ۲۲ درجه س و در شعاع اون میتوان ۲۲ قرص ماه بدر رو جای داد (قطر ماه بدر نیم درجه س). اما هارالد ادنس، منجم آماتور اهل نیومکزیکو در شب ۲۱ دسامبر / ۱ دی چشم اندازی بی مثل رو مشاهده می کرد. اون علاوه بر هاله ۲۲ درجه به دور ماه (حلقه بزرگ تر)، هاله دیگری به قطر ۹ درجه رو هم میدید (حلقه کوچیکتر). این حلقه نورانی رو درخشش پرتوهای سفیدرنگ ماه از سطح بلورهای هرمی شکل یخ ایجاد میکنن، درحالی که هاله ۲۲ درجه به وجود اومده بوسیله درخشش نور از سطح بلورهای شش وجهی یخ (درست به شکل مدادای شش ضلعی بسیار دراز) ایجاد میکنن.
به این موضوع دقت لازم رو به عمل بیارین که دایره سفیدرنگ مرکز تصویر خود ماه نیس، بلکه به خاطر نوردهی بلندمدت (۱۵ ثانیه) به خاطر ثبت هرچه بهتر نور ستارگان، منطقه نزدیک ماه دچار نوردهی زیادتر از اندازه شده و این دایره سید بزرگ رو ایجاد کردهان. ماه درواقع حدود یه چهارم خوشه پروین (خوشه متراکمی از ستارگان که بالاتر از هاله دیده میشه) بزرگی داره.