کسی که دچار پرخوریه ممکنه خودش از شرایط بدش اطلاعی نداشته باشه و ندونه بدنش چیجوری با این موضوع کنار میاد…
به گزارش آلامتو و به نقل از بدونیم؛ میدونید که پرخوری فشارای پنهونی روی بدنتون می آورد که شاید همون لحظه متوجه نشید؟ می دونستین این فشارا در ادامه باعث بروز مریضی می شه؟ واسه آشنایی با این فشارها این مقاله باحال رو بخونین.
پانکراس به حالت اوردرایو میره
بیشتر مردم با قند و کربوهیدراتای ساده پرخوری می کنن، مانند غذاهایی که با آرد سفید تولید می شن. در جواب دریافت سریع و زیاد این نوع غذاها، پانکراس انسولین به بدن پمپاژ می کنه، و تلاش می کنه قند اضافی که یهو وارد جریان خون شده رو خنثی و مدیریت کنه.
دوپامین، هورمون لذت مغز جریان پیدا می کنه
در حالی که به کار گیری یه رژیم غذایی سالم و متعادل مقدار متوسطی از دوپامین آزاد می کنه، مصرف غذاهای پرچرب با قند بالا مانند بستنی ممکنه باعث آزاد شدن مقدار بسیار زیادی دوپامین در مغز شه. اگه بارها دچار پرخوری شید، مغز به دوپامین بیشتری واسه رسیدن به همون اندازه از لذت نیاز داره. ممکنه به غذای بیشتر، یا شکل های جور واجور دیگری از غذاها نیاز داشته باشین تا احساس آرامش کنین.
آدرنالین و کورتیزول آزاد می کنین
فشار فیزیکی پرخوری باعث تحریک این هورمونا می شه. همینطور که بدن انتشار شکل های جور واجور هورمونا رو حس می کنه، واسه هوموستاز یا تعادل هم تلاش می کنه. در چین حالتی ممکنه در بدن خود یه حمله رو حس کنین که با افزایش ضربان قلب یا عرق ریختن خود رو نشون میده. در ادامه دچار یه سقوط میشین که خستگی، افزایش تحریک پذیری، و کندی و خمودی رو به دنبال داره.
از بین رفتن خودآگاهی
آگاهانه غذا خوردن و پرخوری نمی تونن تو یه زمان اتفاق بیفتن. درزمان تحقیقی که بوسیله انجمن روانشناسی آمریکا انجام شد محققان فهمیدن آدمایی که رو به پرخوری میارن بیشتر در تلاشند که از خود آگاهی فرار کنن، این کار در واقع به طور کامل تدافعیه.
کارکرد ایمنی آسیب می بینه
پرخوری یه تجربه مضر واسه ارگانای بدنه. چون بدن بین سطوح بالای گلوکز و انسولین تاب می خوره، سیستم ایمنی بدن ممکنه تا بیشتر از ۲۴ ساعت پس از پرخوری یه شیب رو به پایین رو طی کنه.
نمی تونین بگید که واقعا گرسنه اید یا خیر
گرلین هورمونیه که اشتها رو زیاد می کنه، به بدن علامت میده که حالا زمان میان وعده یا یه وعده اصلیه. لپتین اشتها رو کم می کنه، به ما میگه چه وقتی سیر میشیم. تحقیقات نشون داده کسائی که دچار پرخوری طولانی هستن معمولا سطح گرلین پایینی دارن، و با عکس العمل به هر دو هورمون به صورت کلی مشکل دارن، این یعنی وقتی دچار پرخوری میشین اصلا نمی دونین گرسنه اید و نمی فهمید که چه وقتی هم قراره سیر شید.
ممکنه بیشتر از خواب بپرید
پرخوری خواب درست و موثر رو دچار مشکل می کنه. این یعنی هم با خوابیدن مشکل دارید و هم ممکنه در طول شب به خاطر احساس ناراحتی، تشنگی، یا ریفلاکس اسید معده بیدار شید. ریفلاکس اسید در میان آدمایی که به مدت طولانی پرخوری می کنن شایعه.
پس به چه دلیل پرخوری می کنیم؟
پرخوری بوسیله مغزتون برنامه ریزی می شه. براساس تحقیقات پرخوری معمولا به دلیل محروم موندن از یه غذا و یا خلاص شدن از یه رژیم لاغری سخت گیرانه اتفاق میفته. پرخوری تا نقطه اذیت شدن اگه بیشتر از یه بار در هفته یا سه بار در ماه اتفاق بیفته منتهی به بروز مشکلای براتون می شه. روانشناسان به اینجور شرایطی مشکل تغذیه ای پرخوری می گن. اگه فکر می کنین نشونه های این مشکل تغذیه ای رو دارین وصیه می شه هرچه زودتر با دکتر خودتون مشورت کنین.