ترکیب فرمول io با تبرها در Axe.IO؛ پرتاب تبر روی موبایل هم لذت بخش است

بازی Axe.IO شاید هنوز واسه گرفتن لقب «بهترین بازی سبک io» فاصله داشته باشه اما از بین عناوینی که از این فرمول استفاده کردن، با اختلاف سرگرم کننده تره؛ بعد از Arrow.io این سبک تازگی خودشو از دست داد و حالا Axe.IO تونسته خونی تازه در رگای io به جریان در بیاره.

Axe.IO نشون داده حتی اگه خدای جنگ نباشین، باز لذت پرتاب تبر رو می تونین بچشید

فرمول io واسه اولین بار به وسیله Agar.io به محبوبیت رسید و بعد از اونم به کمک بازیایی مثل Slither.io و Diep.io بود که ترن جدید دنیای تلفنای هوشمند لقب گرفت. خیلی وقته عنوانی خوش ساخت از این سبک منتشر نشده و Axe.IO یه قدم رو به جلو واسه بازیای io هستش.

بازی هم تونسته فرمول اصلی بازیای io رو حفظ کنه و هم با اضافه کردن عناصر جدیدی که واسه این سبک تازگی دارن، نقاط ضعف عناوین مشابه رو بپوشونه. فقط اگه این وسط سازنده محتویات بیشتری رو واسه اثرش در نظر می گرفت، بازی Axe.IO تبدیل به همون چیزی می شد که لیاقتش رو داشت. با این حال همین الان هم با اثر خیلی لذت بخش و سرگرم کننده ای رو به رو هستیم.

بازی چهار حالت گیم پلی جور واجور داره و در تموم اونا مهمترین کاری که انجام می دین، پرتاب تبره. البته در ادامه شمشیر و زره هم به نبردها اضافه می شن اما بازم مهمترین نقش رو همین تبرها اجرا می کنن و باحال اینجاس به خاطر طراحی باحال نقشه ها، سیستم لول آپ Axe.IO و از همه مهم تر حضور مودهای جور واجور، سیستم پرتاب تبر دست کم تا چند ساعت اولیه رنگ خستگی به خودش نمی گیره:

Arena Mode – در این حالت گیم پلی، بازیکنا در محیطی کوچیک قرار می گیرن و به هم حمله می کنن. با تبرهایی که دارین باید سر دشمنان رو هدف گرفته و ضربه بزنین. هر چی بیشتر بکشین و سکه بگیرین، لول آپ میشین. با افزایش سطح هم توانایی گرفتن تبرهای بیشتر، شمشیر و سپر رو دارین. این قسمت همون مودیه که با بقیه بازیای io دیده ایم.

این مطلب را هم از دست ندهید : محصولات جدید Alienware از هدست های واقعیت مجازی پشتیبانی می کنند

در بازی می تونین شخصیتای جدید بخرین و با انجام ماموریتایی، اونا رو قوی تر کنین. در بازی بعد از پرتاب هر تبر، باید به دنبال یه تبر دیگه بگردین.

Deathmatch – در مود دث مچ بازیکنا در محیطی تقریبا بزرگ تر از آرنا مود رها می شن و هر کسی که در «مدت زمان مشخص»، بیشتر از بقیه بکشه برنده می شه. در این حالت از بازی و برخلاف آرنا مود اگه بمیرید دوباره زنده میشین، با این وجود تموم پیشرفت هاتون صفر می شه.

Battleground – تب و تاب بتل رویال به توجه به Axe.IO هم رسیده. این مود از بازی شباهت زیادی به بازیای سبک بتل رویال داره و در اون پنجاه بازیکن در محیطی بزرگ رها می شن. در آخر نفر آخر که بتونه از این مهلکه جون سالم به در ببره، پیروز میدون می شه.

Dragon Hunter – متفاوت ترین و البته خسته کننده ترین مود Axe.IO همینه. اینجا چند بازیکن بالای یه قلعه باید با اژدهایی مقابله کنن. هر کسی که بتونه بیشترین ضربه رو به اژدها بزنه، برنده می شه. جدا از ریتم یکنواخت بازی در این بخش، مهمترین دلیلی که نمی تونین از مود دراگون هانتر لذت ببرین به دوربین سوم شخص بازی برمیگرده.

بدترین نقشه بازی، تنوعی در مدلا دیده نمی شه و انگار یه بخش از قلعه در بقیه قسمتا کپی شده.

بازی Axe.IO فعلا دارای همین مودهاه اما پیشرفت دهنده در توییتی تایید کرده که در آینده ای نزدیک حالت تیم دث مچ (Team Deathmatch) هم به بازی اضافه می شه. این حالت همون دث مچه، فرقش اینه که حالا به صورت تیمی رقابت می کنین و تیمی که بیشتر بکشه برنده می شه.

این مطلب را هم از دست ندهید : نواقص در طرح رجستری و تاثیرات آن بر بازار موبایل ایران

بالاتر در مورد نمای ضعیف سوم شخص بازی گفتیم، در Axe.IO بازیکن می تونه بین دو دوربین ایزومتریک و سوم شخص سوییچ کنه. در حالت ایزومتریک بازی کارکرد خوب و روانی داره ولی وقتی که دوربین رو روی حالت سوم شخص می ذارین همه چیز تغییر می کنه. در دوربین سوم شخص تسلط بیشتری روی راه رو به رو دارین و به خصوص در نقشه های شهری، این ویژگی کمک تون می کنه.

در بازی با دکمه فلش می تونین یه شیرجه سریع بزنین و از تبرهای بقیه بازیکنا در امان بمونین. البته بعد از استفاده، باید حدود دو ثانیه صبر کنین تا این توانایی دوباره شارژ شه.

با این حال کنترل و انیمیشنا در این حالت اصلا روان نیستن و سازنده انگار همون المانایی که واسه ساخت بازی در حالت دوربین ایزومتریک به کار برده رو بدون تغییر به دوربین سوم شخص آورده و اصلا به فرقای بین این دو توجه نکرده. همین مسئله هم باعث شده تا با وجود طراحی هنری خوب، رنگ بندی جور واجور و جزییات مناسب بعضی محیطا، بازی با دوربین ایزومتریک رو ترجیح بدین.

بازی از دید هنری و به لطف به کار گیری سبک Low Poly قشنگتر هستش و با ایده های جدیدش یه تجربه متفاوت از سبک io ارائه میده

دومین نکته منفی بزرگ بازی Axe.IO به روند تکراری اون بعد از چند ساعت برمیگرده. پرتاب تبر لذت بخشه، با لول آپ می تونین تبرهای بیشتری حمل کنین . شمشیر و سپر بگیرین اما اینا واسه بازی «کافی نیستن»؛ Axe.IO به شکل عجیبی مفرحه اما مثل Arrow.io سازنده می تونست دست کم واسه بعضی بخشا آیتمای بیشتری در اختیار بازیکنا بذاره.

این مطلب را هم از دست ندهید : دعوا بر سر صد تومانی؛ معضل بده بستان رانندگان تاکسی و مسافران ادامه دارد

بازی Axe.IO نشون داده حتی اگه خدای جنگ نباشین، باز لذت پرتاب تبر رو می تونین بچشید. بازی از دید هنری و به لطف به کار گیری سبک Low Poly قشنگتر هستش، با ایده های جدیدش یه تجربه متفاوت از سبک io ارائه میده و هر چند از دیدگاه تعداد لوازم درون نبردها با کمبودهایی مواجه هستیم ولی با پشتیبانی خوب شرکت معروف Crescent Moon به احتمال زیاد مشکلات رفع می شن.